Vlak voor zijn dood in de jaren ’80 van de vorige eeuw gaf de grootvader van de Vlaamse auteur Stefan Hertmans zijn kleinzoon een paar volgeschreven oude cahiers. Hertmans reconstrueerde met behulp daarvan aangrijpend en liefdevol een leven dat getekend werd door de gruwel van de Eerste Wereldoorlog.
 |
|
*Bio*
Stefan Hertmans (1951) publiceerde romans, verhalen, essays en een groot aantal dichtbundels. In 1995 ontving hij de Driejaarlijkse Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor de dichtbundel _Muziek voor de overtocht_ (1995). Voor zijn poëziebundels werd hij tweemaal genomineerd voor de VSB-poëzieprijs, met _Muziek voor de overtocht_ (1995) en _Goya als hond_ (2000), de laatstgenoemde bundel ontving de Maurice Gilliamsprijs.
Tot Hertmans’ meest succesvolle prozaboeken behoren de roman _Naar Merelbeke_ (1994, nominatie Libris Literatuur Prijs) en de reisverhalenbundel _Steden_ (1998, nominatie Generale Bankprijs). De roman _Gestolde wolken_ uit 1988 werd bekroond met de Multatuliprijs en de roman in verhalen _Als op de eerste dag_ met de F. Bordewijk-prijs. Na zijn overstap naar De Bezige Bij verschenen de dichtbundel _Kaneelvingers_ (2005), zijn verzamelde gedichten onder de titel _Muziek voor de overtocht. Gedichten 1975-2005_ (2006) en de essaybundel _Het zwijgen van de tragedie_ (2007).